Az Bilinen Aşk Şiirleri

[Monika]

Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.

Hayat papatyalar ile dolu bir yol değildir.
Hayat bazen koca yolda bir enkaz bazen de gökyüzünde bir yıldızdır.
Hayat seninle iken gülümseten bir tiyatro iken,
sensiz bir korku filmi gibi sevdiğim.

Aşk bir limana kırık bir gemi ile ulaşıp,
o limanda yaralarının sarılması gibidir.
Aşk gül bahçesinde kışı hiç görmemektir.

Aşk çöllerde susuz kalmak,
okyanusta boğulmak gibidir.
Seni gördüğüm günden beri içtiğim su gönlümde ki ateşi söndürmez oldu.
Sen beni benden edensin.

Ne eksikse sen tamamla,
son derece yorgunum.
Çok uykum var, öp beni,
öpersen ne güzel uyurum.

Gece midir insanı hüzünlendiren,
Yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen ?
Gece midir seni bana düşündüren,
Yoksa ben miyim seni düşünmek için geceyi bekleyen ?

Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum…

Seni düşündükçe
Gül dikiyorum elimin değdiği yere
Atlara su veriyorum
Daha bir seviyorum dağları.

Elimi uzatsam tutarım sandım
Bulutların içinden gökyüzüne havalandım
Yok oldu yağmurlar bir güneş kaldı
Aşkın bu dünyayı benim ruhumun ateşiyle sardı…

Kalbimi verebilseydim ellerine ve hissedebilseydin aşkımı
Korkardın gücünden
Tüm yağmurlar üzerine yağsın isterdin
Kalbimin ateşinden dünya yanıp da kül olmasın diye…